در بيشتر موارد ، توليد كنندگان به دليل ظرفيت و دوام از اجاق هاي دسته اي يا نقاله استفاده مي كنند. هرچند كوره هاي آزمايشگاهي مطابق با استاندارد اجاق هاي معمولي صنعتي هستند ، اما اين فرها معمولاً براي آزمايش يا درمان قطعات كوچكتر طراحي مي شوند.
صرف نظر از تفاوت بين سه نوع آون صنعتي ، بهتر است از هر نوع شناختي داشته باشيد ، به خصوص هنگام تعيين اينكه كدام اجاق گاز متناسب با نياز توليدي شماست.
هنگام تصميم گيري براي خريد نوعي گرمايش براي توليد ، بسيار عاقلانه است كه تفاوت بين كوره صنعتي و كوره صنعتي را بدانيد زيرا مردم تمايل دارند اين دو را اشتباه بگيرند.
مقايسه دسته هاي كوره هاي صنعتي
كوره هاي آزمايشگاهي
كوره هاي آزمايشگاهي براي كاربردهاي همرفت حرارتي با حجم مجبور هستند تا دماي يكنواختي را فراهم كنند. فرآيندها شامل بازپخت ، پخت قالب پيوند ، خشك كردن ، پخت پلي آيميد و استريل كردن است. اندازه هاي معمول يك فوت مكعب تا 32 فوت مكعب با دماي بيش از 350 درجه سانتيگراد است.
كوره هاي آزمايشگاهي براي تكميل درمان هاي حرارتي مانند خشك كردن ، گرم كردن ، آزمايش حرارتي و پير شدن طراحي شده اند. از آنجا كه همه كاره هستند ، در آزمايشگاه هاي آزمايش ، دانشگاه ها و كالج ها و آزمايش مواد در مكان هاي صنعتي يافت مي شوند.
بر خلاف كوره هاي دسته اي صنعتي ، كوره هاي آزمايشگاهي داراي درب هاي بسته شده ، پانل هاي آزاد كننده فشار ، فضاي داخلي از جنس استنلس استيل ، كنترل كننده ها و كنتاكتورهاي حالت جامد و يك پوشش بيروني مقاوم در برابر مواد شيميايي هستند.
اجاق هاي دسته اي صنعتي
اجاق هاي نوع دسته اي در دماي بالاتر از 1250 درجه فارنهايت يا 676 درجه سانتيگراد كار مي كنند. انواع اجاق هاي دسته اي توكار يا كابينت هستند كه مي توانند از چند فوت مكعب تا چند فوت مكعب باشند. آنها داراي فضاي داخلي فولاد آلومينيوم ، كانالهاي قابل تنظيم ، نماي بيروني رنگ آميزي شده ، كنترل كننده ديجيتال و صفحه كنترل هستند. همانطور كه در تصوير زير مشاهده مي شود ، اجاق هاي دسته اي براي پردازش دسته هاي بزرگتر در دماي بسيار بالا طراحي شده اند و ظرفيت و اندازه آنها بسيار بيشتر از اجاق هاي صنعتي آزمايشگاهي است.
كوره هاي نقاله
اجاق هاي نقاله در چندين تنظيمات از جمله تسمه نقاله تخت ، زنجير ، چرخ و فلك ، چرخ فلك ، واگن برقي ، مارپيچ ، اسپيندل و تخته سنگ ساخته شده اند. برخلاف اجاق هاي دسته اي ، اجاق هاي نقاله نيازي به بارگيري و تخليه يا گرمايش و سرمايش ندارند كه صرفه جويي در هزينه هاي كار و انرژي هستند. از اجاق هاي نقاله صنعتي براي تعديل ، آنيل ، عمل آوري ، پيش گرم كردن ، خشك كردن ، جمع شدن گرما و تشكيل گرما استفاده مي شود.
انعطاف پذيري اجاق هاي نقاله كمتر از اجاق هاي دسته اي است. آنها به عنوان بخشي از فرايند توليد طراحي شده اند اما داراي دمايي برابر با اجاق هاي دسته اي هستند. اجاق هاي نوار نقاله مي توانند از طريق مناطق گرمايي تغذيه يا نمايه سازي مداوم داشته باشند و براي مقادير زيادي از محصولات با اندازه كوچك و متوسط خودكار هستند. در تصوير زير يك نوار نقاله زنجيره اي قرار دارد.
كوره هاي صنعتي در مقايسه با كوره هاي صنعتي
بسياري از اوقات مردم در مورد تفاوت بين كوره هاي صنعتي و كوره هاي صنعتي گيج مي شوند و تمايل به استفاده از اصطلاحات به جاي يكديگر دارند. در اصل ، هر دو دستگاه روش ايجاد درجه حرارت بسيار بالا در محفظه هاي نسوز براي اهداف عمليات حرارتي هستند. تفاوتهاي اساسي وجود دارد كه در زير بيان شده است.
درجه حرارت
دما مشهودترين تفاوت بين كوره و كوره است. اجاق صنعتي زير براي پخت و پز هوا و پيري آلومينيوم طراحي شده است. در دماي بين 450 درجه فارنهايت تا 850 درجه فارنهايت كار مي كند. كوره صنعتي كه در زير نشان داده شده است در دماي 2000 درجه فارنهايت تا 2250 درجه فارنهايت كار مي كند.
توزيع گرما
هواي موجود در اجاق صنعتي در محفظه اي جداگانه از محصول گرم و گردش مي يابد. گردش هوا ، كه در نمودار مشاهده مي شود ، براي گرم كردن محصول بايد بسيار زياد باشد.
گرماي موجود در كوره مستقيماً با فرآورده اي تماس مي گيرد. منبع گرما را مي توان در تنظيمات مختلفي براي گرم كردن يكنواخت قرار داد ، كه در تصوير كوره جعبه زير قابل مشاهده است.
اتمسفر
كوره ها و كوره هاي صنعتي در جو هوا يا گاز بي اثر كار مي كنند. برخلاف اجاق هاي صنعتي ، كوره ها مي توانند در جوهاي قابل احتراق ساخته شده از هيدروژن يا گازهاي آندو و گرمازا كار كنند.
برنامه هاي كاربردي
گردش هوا و كنترل دما به اجاق هاي صنعتي امكان مي دهد تا پخت و پز ، پخت ، پخت و پز و ساير عمليات دماي پايين را انجام دهند. دماي بالاي كوره هاي صنعتي آنها را قادر مي سازد تا عمليات قوي تر مانند خنك سازي ، آنيل و كربورزاسيون را انجام دهند.